Ocena aktywności poznawczej osoby dorosłej w procesie rehabilitacji psychologicznej

Wykład rozpoczął się słowami Agnieszki Osieckiej "I tylko taką mnie ścieżką poprowadź, gdzie śmiechy się śmieją w ciemności i gdzie muzyka gra…dopóki życie trwa...". To wykład z dziedziny psychologii z odrobiną filozofii. Funkcjonowanie psychologiczne wyraża się w charakterze percepcji, w sposobach przetwarzania informacji o sobie oraz w relacjach ze światem w wymiarze subiektywnym w wydolności pełnienia ról społecznych.

Czynniki te mają wpływ na kształtowanie obrazu samego siebie, na stopień akceptacji innych osób. Istnieją pewne normy w zakresie zachowania, norma jest taką oceną, ale przecież i geniusz i niepełnosprawny są poza normą. Rehabilitacja jest procesem medyczno-społecznym, którego celem jest przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu utraconych funkcji w przebiegu choroby. Innymi słowy, rehabilitacja to zespół działań w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, społecznych zmierzających do osiągnięcia przy aktywnym uczestnictwie tych osób możliwie najwyższego poziomu funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej. Medyczny aspekt tego zagadnienia wysunął się na plan pierwszy. Rozwój metod diagnostycznych i leczniczych powoduje ratowanie życia i zdrowia w przypadkach bardzo trudnych, które jeszcze niedawno kończyły się śmiertelnie. Jednak nie zawsze udaje się przywrócić wszystkie funkcje człowieka do stanu wyjściowego. Coraz większe grupy osób czasowo lub stale niepełnosprawnych stały się motorem dla rozwoju nowocześnie rozumianej rehabilitacji. Jest to pewne dobro. Lecz hedoniści twierdzą, że to co "dziś" jest dobrem, "jutro" może nim nie być. Czy człowiek jest wolny? Człowiek ma wolność woli. Czasem choroba - wbrew pozorom - jest pozytywem. Przekraczanie granic motywuje i powoduje wiarę w sens istnienia.

Na zakończenie wykładu oglądaliśmy film pokazujący "wychodzenie" człowieka ze śpiączki. Oglądanie filmu spowodowało większe zrozumienie treści wykładu. Właściwie zobaczyliśmy tylko początek filmu /brak czasu/, ale miał nas zainspirować do obejrzenia całości i właściwego spojrzenia na takie wydarzenia życiowe.

Wykładowca: dr Lucja Lassota

• « poprz.
• nast. »