Dzisiaj, 25 kwietnia 2018 roku, podczas zajęć historycznych UTW w Kołobrzegu, Pan Piotr Leszman poprowadził słuchaczy po Wielkiej Mapie Księstwa Pomorskiego, która powstała w latach 1610-1618 na zamówienie księcia szczecińskiego Filipa II. Autorem mapy Pomorza Zachodniego był niemiecki kartograf Eilhardus Lubinus (właśc. Eilert Lübben).
Mapę połączoną z drzewem genealogicznym książąt pomorskich, zatytułowaną (łac.) NOVA ILLUSTRISSIMI PRINCIPATUS POMERANIE DESCRIPTIO autor stworzył w skali 1:235000 i wydał w formacie 2,21 x 1,25 m, co było na owe czasy wielkim osiągnięciem. Autor dla ustalenia danych geograficznych dużo podróżował po terenie księstwa.W drzewie genealogicznym zostały umieszczone portrety książąt, w obramieniu mapy – herby rodów szlachty pomorskiej. Przy zewnętrznej krawędzi arkusza umieszczono panoramy najważniejszych miast Pomorza (większość rycin panoramicznych wykonał szczeciński malarz Johann Wolfart). Znalazły się tam (kolejność począwszy od lewego górnego narożnika, zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Mapę wydano po raz pierwszy w 1618.
Wydruk wykonano z 12 płyt miedziorytniczych sporządzonych przez amsterdamskiego miedziorytnika Nicolasa Geilkerckiusa. W starszej literaturze przeważa pogląd, że wydruk nastąpił w Amsterdamie, na papierze pochodzącym z terenu Pomorza Zachodniego (być może wyprodukowanym w papierni w Strudze). Łącznie wydrukowano wówczas ok. 20-30 egzemplarzy mapy. Drugie wydanie mapy (niezmienione), w nieznanej liczbie sztuk (najprawdopodobniej było to kilkadziesiąt egzemplarzy), nastąpiło w 1758 w Hamburgu. Jedną z nielicznych autentycznych map Lubinusa można podziwiać w Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
